ചെറു കവിതകള്‍

വീട്
----
മഹാ മൌന
ശിഖിരങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍
ഏണിപ്പടികള്‍
കളഞ്ഞു പോയ
ഏറുമാടം.


അമ്മ
-----
കുരുക്കിനും
ഊരാകുടുക്

കിനുമിടയ്ക്ക്
കടും കെട്ടിട്ട്
തൂക്കു കയറിനെ
ഊഞ്ഞാലാക്കി മാറ്റിയവള്‍,
അംഹ.


അച്ഛന്‍
------
പൂക്കളിറുത്താല്‍
കെറുവിക്കുമെന്നച്ഛന്‍
പൂക്കള്‍ നിറഞ്ഞ
പെട്ടിയില്‍
ഉറക്കത്തിലാണ്.


അനുജന്‍മാര്‍
------------
അച്ഛനൊരു പാപി
അമ്മയൊരു ഭ്രാന്തി
ലോകമെന്തെന്നറിയാത്തയീ-
കുഞ്ഞുങ്ങള്‍

വെറും പൊട്ടന്‍മാര്‍.


പ്രണയം
-------
അംഹിതി (അംഹിതി= ദാനം)
നിന്‍ പ്രണയം
പകരം വയ്ക്കാം
പുഷ്ക്കലാവര്‍ത്തം (= പ്രളയകാല മേഘം)
പൊഴിഞ്ഞുറഞ്ഞ
കണ്ണുനീര്‍.


ഞാന്‍
-----
വെറുമൊരു പൂജ്യം!
( ഏവരും മൊഴിയുന്നു,
'ശരി'യെന്നു ഞാനും
അവര്‍ക്കറിയാം
ഏതിനും തുടക്കം
പൂജ്യമെന്ന്‌,

അവര്‍ക്കറിയാം
പൂജ്യം
കൂടുന്തോറും
സംഖ്യകള്‍ക്കു
വില
കൂടുന്നുവെന്ന്‌

എങ്കിലും

അവര്‍ക്കറിയില്ല,
പൂജ്യത്തിനു
വില
എത്രയെന്ന്‌!)